جهت ایجاد تصویری از پیامدهای حفظ حریم خصوصی زندگی هوشمندانه، بررسی زندگی مردم در شهرها اهمیت دارد. همانطور که در آینده‌ای نزدیک داده‌ها و اینترنت اشیا (IoT) عملکرد و مدیریت شهرها را بر عهده خواهند داشت در نظر گرفتن ساز و کار شهرها در گذشته نیز حائز اهمیت است.
نگاه هوشمندانه
بازخوانی روند زندگی در شهرها در گذشته‌ی نه چندان دور، به ما فرصت می‌دهد تا مسیری که برای رسیدن به شهرهای هوشمند پشت سر گذاشته‌ایم را مرور کنیم و احساس ما را برای اینکه چرا ما می‌خواستیم در آن حضور داشته باشیم، به ما نشان دهد. انسانها اولین و مهمترین موجودات خلقت هستند و شاید به همین دلیل است که به دنبال توسعه‌ی سطح زندگی خود می‌باشند. ریشه اصلی تکامل زندگی، تولید مثل است؛ بقیه چیزهایی که ما تصمیم به انجام آن گرفتیم در راستای بهینه‌سازی زندگی برای نسل‌های بعد از خودمان بوده است. این روند معمولاً به کنترل منابع ما می‌پردازد که شامل مواد غذایی، همسران و حفاظت از عناصر است. البته، در دنیای گسترده‌تر انسانها، ما در کنار این عوامل تکاملی، پوشش‌های فرهنگی و اجتماعی زیادی داریم.
تکامل شهرها
اگرچه ممکن است برخی افراد علاقه‌ی به داشتن فرزند نداشته باشند ، اما همه ما هنوز هم می‌خواهیم گرم باشیم، به غذای کافی دسترسی داشته باشیم و در کنار احساس امنیت به هدف‌های خود دست یابیم. انسانها تلاش می‌کنند همه این چیزها را پیدا کنند و در انجام این کار، جوامع ما تمایل دارند که گونه‌های خود را با هم ترکیب کنیم. با گذشت زمان، این گروه‌ها گسترش یافتند و از روستاها به شهرها، از شهرهای کوچک به کلان شهرها رشد کردند. با گذشت زمان، شهرها را به نحوی بی‌نظیر ساخته‌ایم که برای اهداف ایمنی، خدمت و هدف تلاش می‌کنند.
شهر هوشمند تلاش نسل آینده برای بهینه‌سازی این حرکت مداوم است
ما باید به جایگاه قبلیمان (انقلاب نوسنگی) در تاریخ باز گردیم و به کار خود ادامه دهیم. قبل از این انقلاب، انسانها مواد غذایی و سایر منابع خود را با شکار و جمع‌آوری گیاهان و میوه‌ها پیدا می‌کردند. شکار و جمع‌آوری یک سیستم خوب است که امروزه در برخی جوامع وجود دارد اما این یک سیستم محدود است که فقط می‌تواند غذا را به اندازه گروه‌های کوچک فراهم کند.
مطالعات مختلفی برای برآورد اندازه بهینه یک گروه حمایت شده از این نوع معیشت انجام شده است. زیست شناس Richerson تخمین می‌زند که اندازه گروه، که تحت شرایط شکارچی جمع کننده پشتیبانی می‌شود، بسته به محیط زیست متفاوت است.
ریچرنس می‌گوید: "نه تنها تراکم بیشتر شکارچیان و جمع‌آوری کنندگان کم بود، بلکه اندازه‌های معمول اقامت نیز کوچک بودند."
شکار و جمع‌آوری غذا Homo sapiens 2.5 میلیون سال نیاز اجداد ما را برآورده کرد سپس تغییراتی در این راستا اتفاق افتاد؛ بادهای سرد آمدند، بادهای گرم به پایان رسید و مواد غذایی موجود تغییر کرد و بدین ترتیب راهی پیدا کردیم که غذا به ما برسد: ما کشاورزی را کشف کردیم.
گوردون چایلد می‌گوید: " گونه ما، انسان به طور وسیع‌تر، در حفظ و تکثیر خود عمدتاً با بهبود تجهیزات خود برای زندگی موفق بوده است."
چایلد ادامه داد که چگونه انسانها، بر خلاف حیوانات دیگر، خود را در مقابل عوامل طبیعی مجهز کرده‌اند. وی افزود: "انسان تجهیزات بسیار کمی از این نوع دارد و بعضی از آنها را که در ماقبل تاریخ شروع شده است، رها کرده است. این ابزارها، ارگان‌های بیرونی است که از آن استفاده می‌کند و توسط وسایل دیگر جایگزین می‌شود."
ریشه اصلی تغییر در شیوه پایدار زندگی با استفاده از کشاورزی نظریه‌های بسیاری داشته و همچنان مورد بحث قرار گرفته است. یکی از دلایل تصور شده توسط چیلد این بود که تغییرات آب و هوایی، ایجاد شرایط خشک، انسان را وادار به کشاورزی نموده است. نظریه‌های دیگر ادعا می‌کنند که افزایش جمعیت به طور طبیعی در طول زمان باعث تغییر در روند عرضه و تأمین مواد غذایی شده‌اند.
بااین‌حال، بعید بود انقلاب نوسنگی با کشاورزی رویدادی ناگهانی باشد. به احتمال زیاد، این یک روند طولانی و پیچیده از آزمایشات با دانه‌های باغبانی بود. دوره‌های طولانی آزمایش با گیاهان، هیبریدها را ایجاد کردند که ترکیبی مناسب از قابلیت اطمینان با ماده قابل هضم داشتند. علل انقلاب نئولیتیک و تغییرات ناشی از روش‌های جمع‌آوری شکارچی به اهلی سازی گیاهان و حیوانات به این معنی است که انسان می‌تواند کاری را انجام دهد که همه‌چیز را تغییر می‌دهد: آنها می‌توانند منبع غذا را کنترل کنند.
بنابراین، ممکن است بگویید. آیا این بدان معنا نیست که آنها مجبور بودند کار سختی انجام دهند تا اطمینان حاصل کنند که مواد غذائی دارند؟ آیا آنها نیازی به داشتن ابزار مناسب و خاک مناسب و غیره ندارند؟ پاسخ مطمئناً بله است و این همه بخشی از نیروی محرکه در شهر است.
کشاورزی اجازه داد انسانها هنوز هم باشند. آنها دیگر نباید از گله در دشت‌ها پیروی کنند یا بیشتر وقت روزانه خود را صرف جمع‌آوری توت‌ها و دانه‌ها کنند. در عوض، آنها می‌توانند یک محل ثابت‌تر را ایجاد کنند. یک شیوه زندگی که افق‌های جدید زندگی و کار را باز کرد.
قسمت بعدی
