شهر هوشمند مجموعه ای به هم پیوسته از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است که در جهت ارتقا عملکرد سرویس های شهر و بهبود کیفیت زندگی شهروندانش با یکدیگر همکاری می کند.
قابلیت زندگی یا Livability یکی از عوامل کلیدی در شهرهای هوشمند است و بخشی از اصول شهر هوشمند به حداقل رساندن استفاده از منابع و کاهش هزینه های کلی است.
سنسورها بخشی از تکنولوژی به کار رفته در شهرهای هوشمند هستند که بخشی از آن ها عملکرد چراغ های راهنمایی رانندگی و سیگنال های ترافیکی را کنترل می کنند. سنسورهای دیگر نیز می توانند میزان آلودگی هوا را تشخیص دهند. این دسته از فعالیت ها به روش های مختلف به حفظ محیط زیست کمک می کنند.
در ادامه به برخی از روش هایی که شهر هوشمند از طریق آن به حفظ محیط زیست کمک می کند اشاره می شود:
آلودگی کمتر
دوچرخه سواری و به اشتراک گذاری خدمات مشترک در شهرهای هوشمند به معنی کاهش تولید آلودگی توسط خودروهای شخصی است. بر اساس آمار ارائه شده میزان مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا بیشتر از مرگ در اثر بیماری هایی مثل مالاریا و ایدز می باشد.
در نتیجه ی استفاده ی کمتر از اتومبیل ها میزان مصرف سوخت نیز کاهش می یابد چرا که بیشتر اتومبیل های موجود در شهرهای هوشمند الکتریکی خواهند بود.
بهره وری انرژی
شهر هوشمند با جلوگیری از مشکلات ناشی از سیستم های حمل و نقل شهری می تواند میلیاردها دلار ذخیره و به اقتصاد کشور کمک کند. به عنوان مثال سیستم های اینترنت اشیا مانند GPS، دوربین ها و چراغ های راهنمایی رانندگی از تجمع ترافیک در یک نقطه جلوگیری می کنند.
راه دیگر برای صرفه جویی در انرژی اینست که فقط در صورت نیاز از آن استفاده نماییم. به عنوان مثال در یکی از شهرهای هلند به نام Eindhoven، چراغ های خیابان تنها زمانی روشن می شوند که رفت و آمد در آن خیابان زیاد شده باشد.
نظارت بر شرایط زندگی
همانطور که در بالا ذکر شد، سنسورها و دوربین ها برای ردیابی کیفیت هوا، درجه حرارت، آلودگی صوتی و میزان ترافیک استفاده می شوند. این سنسورها با شناسایی مشکلات در مراحل اولیه مانع از تبدیل شدن این مسائل به مشکلات بزرگتر می شوند. بیشتر شهرها در حال به کارگیری تکنولوژی های شهر هوشمند هستند، در نتیجه برای ذینفعان فرصتی فراهم می شود که با سرمایه گذاری در این زمینه تاثیرات این تکنولوژی را در سطح شهر ببینند.
