در هنگام انتخاب پردازنده IoT ملاحظاتی را باید در نظر بگیرید. به‌علاوه باید نگاهی به نحوه تأثیرگذاری بنیاد RISC-V بر چشم‌انداز پردازنده داشته باشید.
اینترنت اشیا به معنای واقعی کلمه شامل همه‌چیز، از پوشیدنی گرفته تا اتومبیل و هر چیز بین این دو مفهوم می‌شود. درحالی‌که عوامل زیادی از جمله شکل، ارتباط، کارکرد و تعداد بی‌شماری از عوامل دیگر ممکن است متفاوت باشند، از این رو معیارهای انتخاب هر دستگاه متصل با یک پردازنده نیز ممکن است تفاوت داشته باشند. با این حال حتی پردازنده‌ها نیز می‌توانند بسیار متفاوت باشند و شرکت‌ها مجبورند هنگام انتخاب یکی از آنها تصمیم‌های بسیاری بگیرند.
بیل ری مدیر ارشد تحقیقاتی در گارتنر می‌گوید: "پردازنده قلب یک نیمه‌هادی است. پردازنده کار ریاضیات را انجام می‌دهد و برنامه را اجرا می‌کند. به عنوان نمونه یک سنسور در یک ترموستات ممکن است داده‌های دما را جمع‌آوری کند اما این داده‌ها نمی‌توانند مستقیماً به یک تراشه ارتباطی بروند. پردازنده اطلاعات را می‌گیرد و بسته‌بندی می‌کند و به تراشه ارتباطات می‌فرستد. اگر داده‌ها تغییر نکرده باشند، پردازنده ممکن است تشخیص دهد که دیگر نیازی به ارسال مجدد نیست."
ری می‌گوید" پردازنده IoT نباید با اجزا موجود در تراشه که شامل یک تراشه رادیویی، حافظه، پردازنده و اتصال همه در یک قطعه سیلیکون است، اشتباه گرفته شود. با ظهور IoT ، تغییرات زیادی در پردازنده‌ها مشاهده می‌کنیم و این به دلیل تنوع دستگاه‌های متصل است. امروزه در همه‌ی اشیا یک تراشه وجود دارد. این مرزهای جدید بار کاری متفاوتی نسبت به یک سرور در یک مرکز داده یا یک دسک‌تاپ یا یک تلفن همراه دارند و شما ممکن است محدودیت‌هایی در اندازه، حافظه و تقاضای عملکرد و همچنین مصرف انرژی کمتری داشته باشید.
اکثر شرکت‌ها در حال آزمایش راهکارهای IoT هستند. به گفته ری، آنها نمی‌دانند از چه فناوری اتصال برای کاربرد مورد انتظار، نیاز یا عدم نیاز به GPS، چه تعداد سنسور و غیره نیاز دارند. به همین دلیل فرایندهای جداگانه زیادی مستقر می‌شوند. این فرایندها در مقادیر کم تولید می‌شوند و در مکان‌های کوچک استفاده می‌شوند. وقتی شرکت‌ها متوجه می‌شوند کدام برنامه‌ها محبوب خواهند بود، آنها شروع به ساخت تراشه‌های سفارشی برای برنامه خاص خود می‌کنند و تراشه‌ها انحصاری می‌شوند.
انتخاب پردازنده اینترنت اشیا IoT
در هنگام انتخاب پردازنده، عامل اصلی که باید در نظر بگیرید میزان قدرت پردازش مورد نیاز شماست که توسط نرم‌افزاری که می‌خواهید اجرا کنید، دیکته شده است. شما باید برای سنسور برنامه بنویسید. اگر به سراغ سیستم‌عامل 32 بیتی می‌روید می‌توانید از لینوکس استفاده کنید و برنامه نویسان ارزان‌قیمت استخدام کنید. توسعه آسان و سریع است. اگر به سراغ سیستم‌های 16 بیتی بروید، باید شخصی را استخدام کنید که یک زبان برنامه‌نویسی سطح پایین را می‌داند. اینکار هزینه کمتری دارد اما در درازمدت، حفظ نرم‌افزار نیز هزینه بیشتری خواهد داشت.
برنامه نوشته شده در مصرف برق تأثیر دارد و باید در نظر گرفته شود. هرچه قدرت پردازش بیشتری در دسترس باشد، سیستم‌عامل پیچیده‌تری نیز خواهید نوشت و عملکرد بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد. این باعث افزایش مصرف انرژی می‌شود که بسته به کاربرد آن می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
ادامه در بخش دوم
