Nobka_Identity and the smart city.jpg

هویت و شهر هوشمند

انسان‌ها شهرها را دوست دارند، این علاقه تا جاییست که سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند تا سال 2050، 66 درصد از ما در شهرها زندگی خواهیم کرد. بنابراین چگونه باید اطمینان حاصل کرد که همه افرادی که شهرها ساکن هستند آب تمیز دارند یا به راحتی می‌توانند از شهر خارج شوند و یا به راحتی تنفس کنند؟ خوب، ما این شهرها را هوشمند میسازیم.

شهر هوشمند

انتظار می‌رود که ارزش بازار شهرهای هوشمند تا سال 2022 حدود 1.2 تریلیون دلار باشد .این امر به معنی هجوم شرکت‌ها و به دنبال آن هزینه ی تولید محصولات هوشمند است که منجر به ساخت شهر هوشمند می شود. شهرهای هوشمند به سرعت در حال رشد هستند و این شتاب حرکت بر روی داده ها- اغلب داده های شخصی ما- بنا شده‌است ، اما برای به اشتراک گذاشتن و تعامل با استفاده از این داده ها، ما باید هم زمان با ساخت شهر هوشمند، هویت هوشمند را هم ایجاد کنیم. 

خانه جایی است که هوشمند می شود.

در شهر هوشمند، خانه جاییست که همه چیز شروع از آن می‌شود. مفهوم خانه هوشمند در چند سال اخیر از داستان‌های علمی‌ تخیلی به واقعیت تبدیل شده است. با این حال، یکی از پیامدهای ناگوار هوشمند سازی، از دست رفتن حریم خصوصی است. نمونه هایی از این شرکت ها مانند Vizio که اخیرا توسط کمیسیون تجارت فدرال (FTC)،به پرداخت 2.2 میلیون دلار برای نقض حریم خصوصی بینندگان تلویزیون هوشمند جریمه شده است، وجود دارند.

دستگاه‌های هوشمند مانند دستیاران دیجیتالی و کنترل گرهای خانگی اینترنت اشیا از لحاظ حفظ حریم خصوصی بد نام هستند.
این دستگاه‌ها حول داده‌های تشخیص هویت ساخته شده‌اند و نگرانی های ما در مورد سو استفاده از این داده‌ها بی دلیل نیست .استفاده از دستگاه های هوشمند نباید منجر به از دست دادن هویت ما شود. دستگاه های هوشمند پتانسیل خوبی برای ارائه موارد زیر دارند:

دسترسی مبتنی برموقعیت جغرافیایی : اتصال یک معامله به خانه از طریق ایجاد هویت با استفاده از گوشی هوشمند یا دستگاه IoT.این امر می تواند باعث تشویق مردم به انجام معاملات سطح بالا در یک محیط امن مانند خانه شود.

تأیید اعتبار: دومین فاکتور،استفاده از یک دستیار فعال صوتی است . شما می توانید محل قرار گرفتن دستگاه را برای احراز هویت و کاهش ریسک اضافه کنید.

دستور دادن به اشیا : همانطور که اشیا را برای انجام دادن درخواست هایمان به کار میگیریم، ارتباط یک فرمان با هویت ما، احراز هویت را یکپارچه تر می کند.

هویت هوشمند در یک شهر هوشمند

هنگامی که شهرهوشمند شکوفا می شود که هویت هوشمند ما از خانه های ما، به اتومبیل های ما و به دیوارهای شهر منتقل می شود. هویت، ستون معاملات دیجیتال است. و نوآوری های هوشمند می توانند از قدرت هویت برای فعال کردن معاملات آنلاین استفاده کنند. هویت هوشمند به ما اجازه می دهد تا با اتومبیل های هوشمند خود ارتباط برقرار کنیم، با یک کلیک به حساب شریک خود پول واریز کنیم، مراقبت از بیمار از راه دور را با به اشتراک گذاشتن داده های تولید شده توسط بیمار امکان پذیر نماییم و ورود به فرودگاه هوشمند را ایمن سازیم.
 
البته این همه می تواند با پرداخت بهای سنگین از دست رفتن حریم خصوصی ما، همراه باشد. همه تراکنش ها براساس اطلاعات هویت شخصی که به اشتراک گذاشته شده، امکان پذیراست. مخفی ماندن هویت شخصی ما اجتناب نا پذیر است، اما باید تمام فرآیند هوشمندسازی با احترام گذاشتن به حریم خصوصی انجام شود.از آنجاییکه حفظ حریم خصوصی داده ها و امنیت IoT با هم مرتبط است، در اینجا برخی از نکات در مورد نگرانی های امنیتی در مورد دستگاه های IoT بررسی می شود. حریم خصوصی محل خاص خود را در شهر هوشمند دارد و هویت ما ممکن است کلیدی برای حل مشکلات باشد.

حریم خصوصی داده ها یک مشکل پیچیده و چند وجهی است. در شهر هوشمند، وقتی هزاران داده همزمان در حال انتقال است، جعل اطلاعات و دستیابی به آن ها امکان پذیر است. حفظ حریم خصوصی هویت (PoID) با استفاده از تعدادی از مکانیسم های هویت هوشمند قابل دستیابی است، به طور مثال:

استفاده از نام مستعار / نامعلوم تا حد امکان.

حداقل افشای اطلاعات تا حد امکان.

ایجاد رضایت کاربر در سیستم هویت.

داشتن رویکرد PoID، از اشتباهی که با طراحی اینترنت بدون ایجاد لایه ی هویت ایجاد شد، جلوگیری به عمل می آورد. شهرهای هوشمند باید با هویت هوشمندانه طراحی شوند تا آنچه در دهه 1880 در شیکاگو اتفاق افتاد، تکرار نشود. در آن زمان مردم شهردچار بیماری هایی مانند تیفوئید بودند زیرا شهر بدون سیستم فاضلاب ساخته شده بود. شخصی به نام، Ellis S. Chesbrough، این مشکل را برطرف کرد. اما این کار منجر به پرداخت هزینه های هنگفت مالی و اختلال در شهر شد چرا که آنها مجبور بودند ساختمان های بسیاری را برای احداث فاضلاب تخریب کنند.

شهر هوشمند به هویت هوشمند نیاز دارد. هویت هوشمند همان قدرتیست که منجر به فعالیت این شهر خواهد شد. ما باید با در نظر داشتن موارد استفاده ازهویت هوشمند، ساخت شناسه های هوشمند را آغاز کنیم.ما دیگر نمی توانیم معماری های استاتیک و سخت افزاری را برای زیرساخت IAM خود به کار بگیریم. هویت دیجیتالی قرن بیست و یکم به تعامل با زیرساخت های هوشمند و مدیریت استفاده از داده های ما برای اطمینان از اینکه "هوشمند" به معنای از دست دادن حریم خصوصی نیست، نیاز دارد.

به عنوان متخصصین ایجاد هویت، ما باید در مورد کجا و چگونگی تبدیل شدن یک هویت دیجیتال به یک هویت هوشمند برای ساخت شهر هوشمند، تفکر کنیم.