واقعیت افزوده (AR) در صنعت هتلداری در سال‌های اخیر به یک ابزار بازاریابی مهم تبدیل شده است که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد محیطی را که مشتریان در آن هستند، تغییر دهند. این تکنولوژی برای صنعت هتلداری بسیار کاربردی است، زیرا هتل‌ها اساساً یک محیط فیزیکی را عرضه می‌کنند که می‌توانند آن را از طریق واقعیت افزوده جذاب‌تر نمایند.
واقعیت افزوده (AR) به منظور تغییر درک فرد از محدوده جسمی آنها، با استفاده از تکنولوژی است. واقعیت افزوده اغلب با واقعیت مجازی (VR) مقایسه می‌شود اما درحالی‌که VR جایگزین محیط دنیای واقعی با یک نسخه کاملاً مجازی می‌شود ولی AR محیط واقعی را بهینه‌سازی می‌کند. AR در سال‌های اخیر به عنوان یک مفهوم مهم در صنعت هتلداری ظهور کرده است، زیرا این امر صنایع را قادر می‌سازد تا محیط‌های فیزیکی و تجربیاتی را که هتل‌ها و غیره به فروش می‌رساند را افزایش دهد. علاوه بر این اطلاعاتی که مهمانان تقاضا می‌کنند، قبل از رسیدن آنها و زمانی که آنها در آنجا هستند از طریق AR می‌تواند به راحتی در دسترس مشتریان قرار بگیرد.
در ادامه چند نمونه از چگونگی استفاده از تکنولوژی AR مطرح شده است.
- اتاق‌های تعاملی: توانایی دیدن نقشه‌ای از داخل یک اتاق قبل از ورود، که در هتل‌های بریتانیا استفاده می‌شود.
- محیط‌های واقعیت افزوده برای هتل‌ها: هتل‌ها به دنبال راهی برای سرگرم کردن مهمانان خود به غیر از فعالیت‌های معمول (استخر / تفریح) هستند. به‌عنوان‌مثال، Holiday Inn یک تجربه هتل AR را ایجاد کرد، که به مهمانان امکان می‌داد تا گوشی‌های هوشمند خود را نشان دهند و تصاویر مجازی واقع بینانه مشهور در هتل را ببینند.
- فناوری Beacon: هتل‌های Starwood از این فناوری برای ارسال کلیدهای مجازی به مهمانان استفاده می‌کنند، به این ترتیب آنها می‌توانند درب اتاق خود را از طریق گوشی موبایل خود باز کنند.
مدیران مالی هتل‌ها به طور مداوم در حال فکر کردن به راه‌های افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و نگه‌داشتن مهندسان می‌باشند. واقعیت افزوده یک نمونه عالی از این است که چگونه مهندسان و کارکنان می‌توانند از این ابزار استفاده کنند و آنها را با یک راهکار EAM CMMS ادغام کنند.
برخی از صنایع در حال حاضر با استفاده از تکنولوژی AR در وظایف روزمره خود برای افزایش دانش کارکنان و مهندسین، زمان شارژ کارکنان جدید را افزایش داده و مهندسین را با دیدن دستورالعمل‌هایی به‌هنگام آگاه می‌سازند. شرکتی به نام UpSkill نیروی کار را از طریق AR در فناوری پوشیدنی خود متصل می‌کند و تکنسین‌ها را به صورت به هنگام برای تکمیل وظایف، چک‌لیست‌ها، دستور کار و ارسال محتوا به مدیران، متصل می‌کند. یک شرکت دیگر به نام Worklink، کاربران را قادر می‌سازد دستورالعمل‌های هوشمندانه خود را برای دارایی مهمانان فراهم کنند تا خطاهای انسانی را کاهش و ایمنی را افزایش دهند و علاوه بر این گام‌به‌گام مهندسان را در روند تعمیرات قرار دهند.
به‌مرورزمان این تجهیزات شایعتر شده و ماشین‌های بیشتری به اینترنت متصل می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود تقریباً 50 میلیارد دستگاه در سال 2020 به اینترنت متصل شوند. در این راستا CMMS توانایی ارائه مدیریت تعمیر و نگهداری و کارکنان را با یک ابزار خودکار قادر به برنامه‌ریزی بازرسی، تعمیر و نگهداری پیشگیرانه، مدیریت موجودی، دستور کار و بازیابی تاریخچه دارایی امکان‌پذیر می‌کند.
تکنسین‌ها می‌توانند کارهای به‌هنگام مانند تکمیل دستور کار، فیلتر کردن از طریق دستور کار گذشته و خاموش شدن سیستم را با دستورالعمل‌های دستی انجام دهند و تمام اطلاعات در زمان واقعی ثبت شوند، بنابراین مدیران می‌توانند به طور مستقیم به اطلاعات دسترسی پیدا کنند. توانایی پیگیری خودکار عملیات، مستندسازی و ارسال آن به مدیران می‌تواند با تکنولوژی پوشیدنی مانند شرکت‌هایی که ذکر شد، به منظور ارتقاء دیدگاه دارایی‌ها از طریق فناوری حرارتی یا توانایی دیدن دستورالعمل‌های موجود در دارایی‌ها و استفاده از آن داده‌ها، انجام پذیرد. CMMS همچنین می‌تواند از یادگیری ماشین با استفاده از الگوریتم‌ها برای نظارت بر دارایی‌ها استفاده کند که با نیروی کار انسانی غیرممکن است. این هزینه‌های غیرمستقیم نیروی کار را کاهش می‌دهد و امکانات را برای تخصیص بودجه در جای دیگر فراهم می‌کند.
