دستگاه های هوشمند پزشکی، صنعت مراقبت های درمانی را متحول کرده اند و پیش بینی می شود تا سال 2020 با استفاده از این دستگاه ها به صورت گسترده ، مفهوم "بیمارستان های هوشمند" به خوبی درک شود.
نقش کلان داده ها در انقلاب صنعتی
اساس کار یک بیمارستان هوشمند، مبتنی بر فرآیندهای بهینه سازی شده و خودکار اینترنت اشیا است و هدف آن بهبود روش های مراقبت از بیماران می باشد. این امر از طریق تحلیل کلان داده ها، دستگاه های هوشمند، رایانش ابری و هوش مصنوعی برای اطمینان از زیرساخت هوشمند میسر می شود.
با توجه به اینکه انتظار می رود، حجم داده های جهانی 40 درصد در سال افزایش یابد و تا سال 2020 مقدار آن 50 برابر شود، IoT می تواند مقدار زیادی از داده ها را سریع تر و دقیق تر از هر زمانی تولید کند. همچنین باید توجه داشت که اگر مراقبت های پزشکی به صورت گسترده برای نسل های آینده قابل دسترس باشند، نحوه ی ارائه و مدیریت آن بسیار مهم تلقی می شود.
همکاری ارائه دهندگان تکنولوژی هوشمند با سیتم های سلامت و درمان منجر به دستیابی به تغییرات لازم می شود. تطبیق تکنولوژی دیجیتال کلان داده ها نه تنها به بهبود بیمار کمک می کند بلکه باعث کاهش هزینه های مراقبت پزشکی نیز می گردد. یک نمونه از چگونگی تاثیر فناوری اطلاعات در مراقبت های پزشکی ، رادیولوژی است که کارشناسان معتقدند 80 درصد از عملکرد آن می تواند توسط برنامه نویسی ماشین آلات و تجهیزات جایگزین شود. سرطان شناسی و درمان بیماری های پوستی نیز مثال های دیگر در این زمینه هستند. فناوری اطلاعات می تواند هر آنچه راجع به بهداشت و درمان می دانیم، تغییر دهد.
4 نوع آوری که بیمارستان ها را در آینده تحت تاثیر قرار خواهند داد:
تکنولوژی بلوک چین (Blockchain) اطلاعات و داده ها هر بیمار را به صورت جداگانه به شکل یک "بلوک" از مشخصات کامل بیمار ذخیره می کند و پس از آن بیمار می تواند این "بلوک" را با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و یا سازمان های تحقیقاتی به اشتراک بگذارد. بلوک چین می تواند به سازمان ها برای دسترسی به داده های قدیمی کمک کند و همچنین دسترسی بیماران به داده های پزشکی را امکان پذیر می نماید. این تکنولوژی می تواند بر محدودیت های به اشتراک گذاری داده های درمانی و بهداشتی در مقیاس بزرگ غلبه کند و نگرانی های مربوط به حفظ حریم خصوصی را در روند پردازش داده ها برطرف نماید. Blockchain باعث ایجاد شفافیت بین بیمار و پزشک و همچنین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مختلف می شود.
سنجش از راه دور اطلاعات بیولوژیکی (Biometry) جمع آوری داده ها و تحلیل آن ها از طریق حسگرها برای نظارت بر تغییرات ضربان قلب و سایر نشانه های حیاتی در طول روز است. تکنولوژی های پوشیدنی مثل ساعت های هوشمند ، نمایشگرهای عینک ها و لباس های Electroluminescent به افراد برای نظارت بر فیزیولوژی بدنشان و دستیابی به بهبودی سلامتشان کمک می کنند. بیماران می توانند در منازل خود بر سیتم بدن خود نظارت داشته باشند و پزشکان نیز از این طریق به روند درمان بیمار و پیشرفت در بهبودی آن ها آگاه می شوند و همین امر نیاز به قرار ملاقات پزشک و بیمار در بیمارستان را کاهش می دهد.
تجویز دارو بر اساس اطلاعات ژنتیکی و کلان داده ها: از زمان راه اندازی پروژه ی ژنوم انسان، بیشتر از 1800 ژن بیماری شناسایی و بیش از 2000 آزمایش ژنتیکی انجام شده است. ژنومیک بخش مهمی از سلامت در حوزه ی دیجیتال را تشکیل می دهد. این پیشرفت بیشترین استفاده را برای انکولوژی ( سرطان شناسی ) به همراه داشته است و در مقیاس کوچک تر بخش های درمانی سیستم عصبی مرکزی، بیماری های عفونی و بیماری های خود ایمنی را در بر می گیرد.
توان بخشی مجازی در ارتوپدی: درمان فیزیوتراپی بخش بزرگی از مراقبت های ارتوپدی است. در دسترس بودن دستگاه هایی که به برنامه های گوشی های هوشمند متصل می شوند و از طریق آن بیماران می توانند پس از جراحی حرکات روزانه ی خود را در آن ضبط نمایند، برای نتایج بالینی اهمیت فراوانی دارد. همچنین به اشتراک گذاری داده های به هنگام، به پزشکان این امکان را می دهد که بیماران را از طریق تمرینات هدایت نمایند.
آنچه در بالا بدان اشاره شد فقط به معنای قابلیت های تکنولوژی نیست، بلکه به معنای کارهاییست که پزشکان و متخصصان مراقبت های بهداشتی در آینده ی نزدیک نیاز به انجام دادن آن ندارند. با آزاد کردن زمان ویزیت پزشکان در بیمارستان ها و کلینیک ها، آن ها می توانند مراقبت های بیشتری را با کمک فناوری به بیماران ارائه دهند.
