اکثر مردم از لوازم بهداشتی مصرفی و پوشیدنیهای مناسب مانند Fitbit آگاه هستند، اما بسیاری از آنها در مورد وجود دستگاههای پزشکی هوشمند چیزی نمیدانند تا زمانی که از آنها استفاده کنند. از لحاظ تاریخی، به خاطر کیفیت دادهها ، اختلاف قابلتوجهی بین ابزار کاربران و پزشکان وجود دارد.
این روزها، فاصلهی بین مصرفکننده و دستگاههای پزشکی به سرعت در حال کاهش است زیرا تکنولوژی با ارائهی سنسورهای پیشرفته و فاکتورهای جدید منجر به ایجاد دستگاههای پوشیدنی میشود. یکی از نمونههای بالقوه برای دستگاههای مراقبت بهداشتی مصرف کننده، کاربرد اخیر Fitbit در آزمایشات بالینی است. گفته میشود که Fitbit در 500 آزمایش بالینی ، از جمله آزمایشات برای نارسایی احتقانی قلب استفاده میشود. ما حتی استفاده از آن را در آزمایشات بالینی دارویی برای اختلالات نورودنتیستی مشاهده کردیم، جایی که توانایی ردیابی از راه دور نشان میدهد که چگونه مواد مخدر روز به روز بیمار را تحت تأثیر بیشتر قرار میدهد. علاوه بر این، سایر شرکتهای بزرگ تکنولوژی نگاهی عمیقتر به بهرهبرداری از این نوع پیشرفتها دارند. بهعنوانمثال، اپل با ارائهی ساعت هوشمند، نظارت الکتروکاردیوگرافیک پزشکی به طور مستقیم به بیماران را امکانپذیر میکند.
این دادههای مراقبتهای بهداشتی باید در زمینهی مناسب با خود در نظر گرفته شود. دقت و کيفيت دادهها از پوشیدنیهای مصرف کننده گستردهتر هستند و در نتيجه استفاده از آنها به مراقبت دقیق نیاز دارد که به برنامههای پزشکی مربوط میشود.
در جهان نظارت بر بیمار از راه دور (RPM) و اینترنت اشیا بهداشتی (IoHT) جایی که دستگاهها از راه دور و بهطور مداوم اطلاعاتی راجع به وضعیت سلامت ما، قبل و بعد، و در حین و پس از یک رویداد پزشکی جمعآوری میکنند، سه ملاحظه اصلی وجود دارد ، که در ادامه بررسی میشوند.
1. آیا دادهها بهداشتی به اندازه کافی برای کاربردهای دقیق وجود دارند؟
ایده کلی برنامههای کاربردی IOHT این است که فرصت جمعآوری دادههای کافی برای دریافت یک تصویر قابلاعتماد و عمیق از وضعیت سلامت واقعی بیمار به منظور شخصی کردن مراقبتهای بهداشتی خود، ایجاد میکند. بااینحال، طرح بزرگ اینترنت اشیا، نه تنها به اطلاعات فردی بلکه در دادههای مراقبتهای بهداشتی عمومی از جمعیت نیز بستگی دارد. دستگاههای پوشیدنی، کاتالیزوری است که این دیدگاه را به یک واقعیت تبدیل میکند. آنها فرصتی برای جمعآوری دادهها در خارج از محدوده بالینی در مقیاس انبوه فراهم میکنند. بدین ترتیب فرم و دقت بهبود مییابد و فراوانی دادههای مراقبتهای بهداشتی که میتواند به فرد منتقل شود در دسترس خواهد بود.
2. آیا حجم دادهها کنترل شده است؟
برخلاف آنچه انتظار میرود داشتن دادههای مراقبتهای بهداشتی بیشازحد میتواند به اندازهی نبود اطلاعات کافی خطرناک باشد. دادههای بیشازحد میتوانند بیفایده باشند و موجب ناتوانی سیستم بهداشتی در استفاده از دادههای مفید در دسترس شوند. هزینه و زمان موردنیاز برای اجرای آموزش ماشین و دیگر الگوریتمها برای پیدا کردن مقدار درست دادههای متناسب با حجم آنها هستند. دستگاه باید توانایی اجازه دادن به یک برنامه برای فیلتر کردن و کنترل حجم داده را داشته باشد تا بتواند بهترین بهرهبرداری را انجام دهد. درحالیکه حجم دادهها فوقالعاده مهم است، فقط به همان اندازه اهمیت دارد که بر کیفیت آن متمرکز شویم.
3. چگونه عوامل محیطی مربوط به سلامت، دادهها را تحت تأثیر قرار میدهند؟
درحالیکه عوامل محیطی ممکن است به فراموشی سپرده شده باشد، ارائهدهندگان برنامههای افزاری باید به یاد داشته باشند که فاکتورهای محیطی را که بر دادهها تأثیر میگذارند، در نظر بگیرند. برای بسیاری از بیماریها، بیماران میتوانند بهطور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر مواردی مانند آب و هوا و یا حتی اخبار روزانه قرار گیرند که موجب استرس در آنها میشود. با در نظر گرفتن این فاکتور، میتوانیم تعیین کنیم که آیا وضعیت فرد واقعاً یک بیماری داخلی است یا تأثیر گرفته از محیط پیرامون است. بهاینترتیب درمان مؤثر یا پیشگیرانه برای این بیماری را تجویز میشود.