بر اساس آخرین بررسی‌ها ،اتلاف مواد غذایی هشت درصد از تولید گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد. Chad Frischmann، معاون رئیس پروژه Drawdown، با ائتلافی از دانشمندان، محققان و نویسندگان چگونگی کاهش میزان گازهای گلخانه در 30 سال آینده را محاسبه کرده‌اند و بدین ترتیب کاهش ضایعات مواد غذایی سومین رتبه را در لیست راهکارهای کاهش گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده است.
علاوه بر این، زباله‌های مواد غذایی ، اثرات زیست محیطی زیادی دارند که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. برای هر قطعه از مواد غذایی هدر رفته، منابع دیگری که در رشد و تولید این غذا سهیم بوده‌‌اند مانند زمین، آب، کار، کود و انرژی ، همراه با آن تلف شده‌اند.
علاوه بر هدر رفتن منابع غذایی، تأثیرات مالی نیز قابل توجه است، چرا که محصول هدر رفته هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. در نتیجه، فعالیت‌ها برای خرده فروشان، ارائه دهندگان تدارکات و تولید کنندگان به طور یکسان کاهش می‌یابد. علاوه بر این خرده فروشان قیمت خود را برای جبران خسارت افزایش می‌دهند، می توانند با ورشکستگی مواجه شوند یا از کسب و کار بیرون بیایند. در سطح مصرف کننده، از دست دادن یک فروشگاه مواد غذایی ممکن است تاثیر زیادی بر روی کسانی که در مناطق بزرگ شهری زندگی می کنند نداشته باشد، اما به هر حال این یک مشکل بزرگ است.
درک علت اتلاف مواد غذایی
بسیاری از زباله های مواد غذایی در سطح خرده فروشی و مصرف کننده ناشی از خراب شدن زودرس است زیرا محصولات زودتر از آنچه انتظار می‌رود خراب می‌شوند. برای مقابله با این مشکل، باید ابتدا علت اتلاف مواد غذایی را شناسایی و درک کنیم. اکثر خرده فروشان بر این باورند که علت اصلی ایجاد زباله‌های مواد غذایی تازه می تواند به عرضه‌ی ضعیف در فروشگاه مرتبط باشد. معمولا قسمت عمده‌ی مواد غذایی در فروشگاه‌ها خراب شده و از بین رفته اند. به همین ترتیب، سرزنش به آخرین فردی که محصول را اداره می‌کند اختصاص داده می‌شود.
اکثر عوامل باعث بروز زباله‌های مواد غذایی در جریان زنجیره تامین و حتی در عرض 24 ساعت اول پس از برداشت می‌باشند. مطالعات نشان می‌دهد که مدیریت دمای نامناسب یا ناکافی نخستین مشارکت در فساد زودهنگام و تولید زباله‌های مواد غذایی است.
تحلیل داده‌ها توسط اینترنت اشیا و ارائه‌ی راهکار
هنگامی که سنسورهای IoT در هر پالت در زمان برداشت محصولات غذایی قرار می‌گیرند، بلافاصله شروع به جمع‌آوری داده‌ها در مورد زمان و دما که دو عامل مهم تأثیرگذار در تازگی مواد غذایی هستند، می کنند. قرار دادن نقاط دسترسی در هر نقطه از مسیر در زنجیره تامین باعث می‌شود داده‌ها به صورت خودمختار جمع‌آوری شده و به یک سیستم تجزیه و تحلیل مبتنی بر ابر هدایت شوند. این سیستم نه تنها دسترسی فوری به داده‌ها را فراهم می‌کند، بلکه می‌تواند برای پیش‌بینی زمانی که محصول منقضی می‌شود کمک کند.
به عنوان مثال، یک مدیر انبار دارای این سطح ضبط و بینش داده ها می داند که کدام پالت‌ها به عنوان مثال، به دلیل انتظار چند ساعت در حیاط قبل از خنک شدن عمر مفید خود را کاهش داده‌اند. آنها همچنین می‌توانند یک پالت "در معرض خطر" را شناسایی کرده و آن را برای خنک کردن اولویت بندی کنند. علاوه بر این، با استفاده از تجزیه و تحلیل پیش‌بینی مبتنی‌بر AI، آنها می‌توانند عمر باقیمانده هر پالت را بدانند و مسیر را بر اساس آن طراحی نمایند، بدین ترتیب فروش و مصرف با کیفیت مناسب عرضه می‌شود.
این نوع راهکارها با استفاده از سنسورهای IoT و تجزیه و تحلیل مبتنی‌بر ابر مقرون به صرفه و مقیاس پذیر است. به غیر از قرار دادن دستگاه IoT در پالت، هیچ مداخله‌ی دستی وجود ندارد. بنابراین، هزینه‌های نیروی کار کاهش یافته و تغییرات در فرایندهای زنجیره تامین وجود نخواهد داشت. این موثرترین راه برای ارائه اطلاعات و بینش در هنگام بهبود مدیریت نوآوری در سراسر زنجیره عرضه، کاهش شدید ضایعات و کاهش اثرات زیست محیطی، اجتماعی و مالی آن است.
