جزئیات و ملاحظات زیادی وجود دارد که منجر به ایجاد زیرساخت اینترنت اشیا (IoT) در مقیاس بزرگ می‌گردد. زمانی که صحبت از زیرساخت‌های اینترنت اشیا می‌شود ، اکثر مردم بلافاصله به سرورهایشان فکر می‌کنند ، اما درنظر گرفتن تقاضای روزافزون اهمیت بیشتری دارد. به عنوان مثال، با افزایش تعداد دستگاهها، نیاز به یک روش ساده برای نگهداری و رفع مشکلات آنها نیز افزایش می‌یابد.
در این راستا ابزارها باید توسعه یافته باشند تا مدیران سیستم بتوانند وظایف معمول را با هزاران دستگاه انجام دهند. همچنین با افزایش تعداد دستگاهها نیاز به نظارتی مقیاس پذیر احساس می‌شود ، به طوری که راهی برای اطلاع رسانی و بررسی مسائل مربوط به آینده ، عیب‌یابی سخت‌افزار و حتی حملات مخرب به زیرساخت ، وجود داشته باشد.
در ادامه راهکارهایی که برای ایجاد زیرساخت مقیاس پذیر اینترنت اشیا ارائه شده‌اند، مطرح می‌شود:
خط اتصال موبایل و اینترنت
معمولا خطوط اتصال وب تنها جاهایی هستند که افراد برای شروع به ساخت یک زیر ساخت مقیاس‌پذیر IoT به آن توجه می‌کنند. استفاده از رابط‌های وب و تلفن‌همراه به عنوان راهکاری مناسب برای کاربران واضح است. یک رویکرد برای ساخت اپلیکیشن‌های وب و تلفن همراه استفاده از API مشابه برای هر دوی آنهاست.
این کار عملکرد فردی را حذف می‌کند و بدین ترتیب حفظ و افزودن ویژگی‌ها آسان‌تر می‌شود. جدا کردن API از بقیه برنامه وب، که اغلب از طریق استفاده از برنامه‌های تک صفحه‌ای (SPA) انجام می‌شود ، معماران سیستم را قادر می‌سازد به طور مستقل به پردازش مقادیر بار بالای سایت بپردازند.
از آنجاییکه API از طرف وب و تلفن‌همراه تحت فشار است، به احتمال زیاد اولین مکان برای توازن بار است و بدین ترتیب سرورهای موازی مورد نیاز خواهد بود. توسعه دهندگان به نوبه خود باید جنبه‌های بسیاری از تعداد روزافزون سرورها را از جمله چگونگی پیاده‌سازی قابلیت‌های ورود و استفاده از مدیریت در سرورهای چندگانه را در نظر بگیرند.
پردازش ناهمگام داده با وب
به طور طبیعی، زیرساخت های IoT هنگام انتقال اطلاعات به سرویس‌های Cloud منجر به از بین رفتن داده‌های زیادی می‌شوند که استفاده از این اطلاعات تا حد زیادی حیاتی و لازم است.
علاوه بر این، شرایطی وجود دارد که کاربر ممکن است مایل باشد گزارش‌های خاصی را تولید کند یا برخی از محاسبات مربوط به داده‌های موجود را انجام دهد. اگر کاربر درخواست استفاده از منابع اطلاعاتی فشرده‌تری را داشته باشد زمان کمتری را برای ساخت یک برنامه وب نیاز خواهد داشت.
زیرساخت‌های مقیاس پذیر IoT ، اختلال در انتقال اطلاعات و کار فشرده روی سرورهای تخصصی را متوقف می‌کنند. تعداد سرورها می‌توانند مدام افزایش یابند ، اما تنها هدف آنها این است که کارهای پیچیده را انجام دهند.
برای عملکرد بهتر، باید کارها به ترتیب الویت انجام شوند. همانطور که یک درخواست جدید ثبت می‌شود یا مجموعه‌ای از داده‌ها ذخیره می‌گردند، کارهای محاسباتی که باید انجام شوند به ترتیب اولویت در صف قرار می‌گیرند. به محض دسترسی سرورها کارها به ترتیب انجام می‌شوند و در نتیجه داده‌ها در دسترس خواهند بود.
ارتباطات همگام دستگاه‌های ارتباطی IoT
اگر ارتباط دستگاه‌های نهایی با سرویس‌های Cloud همگام باشند زیرساخت‌های IoT مقیاس پذیرتری خواهیم داشت. به عنوان مثال، اگر سرورهایی که داده‌ها را از نقاط نهایی دریافت می‌کنند در همان لحظه مجبور به دریافت، پردازش و پاسخ‌دهی باشند به بخش شکننده‌ی سیستم تبدیل می‌شوند.
سوال اینجاست که وقتی تعداد زیادی از دستگاهها به طور همزمان به شبکه متصل می‌شوند تا جریان داده‌ها را همزمان ارسال کنند چه اتفاقی می‌افتد ؟
ادامه دارد...
