شهرهای هوشمند مفهوم نسبتاً جدیدی هستند که هوش انسانی، جمعی و مصنوعی را برای افزایش بهرهوری عملیاتی، به اشتراک گذاشتن اطلاعات و بهبود کیفیت خدمات دولتی و رفاه شهروندانش، به کار میگیرند. دستگاههای IoT تبدیل به یک بخش ضروری از زیرساختهای شهر هوشمند شدهاند. این تکنولوژی در جمعآوری دادهها و حل چالشهای جدید و موجود، از جمله ترافیک، مصرف انرژی، برنامهریزی شهری و ایمنی کمکهای شایانی میکند.
فناوری 5G و شهرهای هوشمند
واضح است که اتصال و اهمیت شبکههایی با سرعت بالا برای موفقیت آیندهی شهرهای هوشمند امری ضروریست. امروزه اکثر شهرها بر عملکرد شبکههای بیسیم، 4G، 3G و غیر سلولی متکی هستند که تعداد اتصالات این شبکهها را پشتیبانی کرده و ظرفیت انتقال دادهها و سرعت دادههای آنها را محدود میکنند. برای موفقیت شهرهای هوشمند، بهکار گیری شبکهی 5G ضروری خواهد بود.
به خاطر داشته باشید که شهرهای هوشمند بر اساس زیرساخت دیجیتال خود رشد خواهند کرد. شبکههای 4G جاری برای به اشتراکگذاری داده به اندازه کافی سریع هستند ، اما قادر به ارائهی عکسالعملهای سریع به ویژه برای هدایت اتومبیلهای خودران نخواهند بود.
وسایل نقلیه خودران فقط یک نمونه از فناوریهای قدرتمند 5G است. واقعیت مجازی (VR) و هوش مصنوعی (AI) در شهرهای هوشمند پیشرفتهای بزرگی هستند که بدون شبکهای که قادر به پشتیبانی حجم عظیمی از دادهها باشد، قابل اجرا نخواهند بود. 5G محدودیتهای مربوط به پهنای باند و تأخیر را حذف میکند.
مقدار سرمایهگذاری خصوصی میتواند تأثیر چشمگیری در شکلگیری شهرهای هوشمند داشته باشد. مشارکت دولتی و خصوصی اولین گام در جذب اکوسیستم موجود است که میتوانند به یک شهر هوشمند تبدیل شوند. به گفته فرانک جانسون، مدیرکل اداره اطلاعات و فناوری شهر بالتیمور، ساختن و جمعآوری فناوریهای لازم برای توسعه یک شهر هوشمند به سرمایهگذاران و موافقت در مورد برنامههایی بستگی دارد که نیازمند منابع و زمان بیشتری هستند.
مشارکت دولتی و خصوصی (PPP)
با توسعه شهرهای هوشمند و وعده یک آینده مستقل، مهم است که مقدار سرمایهی موردنیاز برای اجرای برنامههای شهر هوشمند را موردتوجه قرار دهیم. برای دستیابی به شهرهای هوشمند، دستگاههای IoT باید برای هوشمندسازی شهر مورد استفاده قرار گیرند. مراحل انجام این امر مستلزم خدمات دولتهای محلی و شرکتهای مخابراتی خصوصی است. علاوه بر این، شهرهای هوشمند نیازمند سیاستهای جدید ، زمان و سرمایهگذاری زیادی هستند.
متأسفانه، دولتهای محلی به تنهایی قادر به استقرار سلولهای کوچک و تبدیل زیرساختهای موجود به دستگاهها یا حسگرهای IoT و پیادهسازی مؤثر سیاستهای جدید نیستند. سازمانهای دولتی میتوانند از سرعت، بودجه و خلاقیت بخش خصوصی بهره ببرند و برای پیشرفت و شکوفایی شهرهای هوشمند باید از آنها استفاده شود.
دولتهای شهری به طور فزایندهای جهت اجرای برنامههایی برای ایجاد شهرهای هوشمند تحت فشار قرار گرفتهاند. به همین دلیل است که بخش خصوصی عامل مهمی در موفقیت شهر هوشمند به شمار میرود. یکی از بزرگترین ریسکهای شهرهای هوشمند، سرمایهگذاری مناسب در یک منطقه است. از آنجایی که همواره شکست سرآغاز پیروزیهای آتی است، چالشهای امروز شهرهای هوشمند فرصتهای آیندهی آن را مشخص میکنند. با توجه به احتمال عدم سودآوری مورد انتظار برای بخشهای دولتی، سرمایهگذاران این حوزه رغبت چندانی به مشارکت در آن ندارند در نتیجه بخش خصوصی در این زمینه پیشگام شده است.
ادامه دارد...