تکنولوژی واقعیت افزوده (AR) ارتباط ما با دستگاه‌های تلفن همراه را تغییر میدهد. ما دیگر برای ارسال پیام‌های متنی خود به صفحه نمایش کوچک گوشی‌های تلفن همراه وابسته نیستیم؛ در عوض دوربین صفحه نمایش به پلتفرم اصلی و پورتال ما تبدیل می‌شود زیرا AR صفحه نمایش ما را به محیطی واقعی در پیرامون ما تبدیل می‌کند.
ما در جهان "سلفی‌ها" زندگی می‌کنیم. شبکه‌ی پرطرفدار Instagram در اینترنت نسخه‌های متفاوتی از سلفی را ارائه داده است. در حال حاضر موج اول برنامه‌های مبتنی بر AR با ارائه‌ی شخصیت حیوانات و یا کارتونی قابل رؤیت است که ابتدایی‌ترین امکانات واقعیت افزوده به شمارمی رود.
موج بعدی AR با تغییر محیط اطراف ما رخ خواهد داد. به هنگام استفاده از فیلترهای Snapchat یا Instagram موجودات کارتونی در اطراف ما عبور می‌کنند. همچنین کنفرانس ویدئویی با کسی که در فاصله 2000 مایلی شماست طوری به نظر می‌رسد که در دفتر با شما نشسته است. با استفاده از این تکنولوژی‌ها مردم حتی قادر نخواهند بود که تشخیص دهند فیلم‌ها یا عکس‌های شما واقعی یا جعلی است.
با پیشرفت تکنولوژی AR، دوربین‌ها، پردازنده‌ها و سنسورها قوی‌تر می‌شوند و ما را از دنیای فردگرای خودمان به دنیای عمومی AR منتقل می‌کنند. علاوه بر این، واقعیت افزوده یک راه عالی برای تجسم و دیدن جهان سه‌بعدی، قبل از دیدن با چشمانتان است. به‌عنوان‌مثال، AR به دانشجویان پزشکی قبل از اینکه از نزدیک قلب انسان را ببینند، به آن‌ها عملکرد قلب یا حتی چگونگی جریان خون در عروق را به صورت سه‌بعدی نمایش میدهد.
بعد از وقوع زمین لرزه، به خاطر وجود پس‌لرزه‌ها، ساختمان‌های آسیب دیده در هنگام نجات قربانیان زمین لرزه، در خطر هستند. با استفاده از AR، کسی که در منطقه‌ی آسیب دیده است می‌تواند محیط اطراف خود را با کسی که در یک منطقه امن است به اشتراک بگذارد. این اشتراک‌گذاری می‌توانند به امدادرسان کمک کند که چه نیازی فوری است و بهترین راه برای دسترسی به این منطقه را ارزیابی کند.
AR، چه در گوشی‌های تلفن همراه و یا در هدست‌های شبیه به عینک در آینده، کمک خواهد کرد. ما دیگر نیازی به نگاه کردن به یک آیکون روی یک صفحه کوچک برای استفاده از ابزارهای مفید نداریم بلکه با به‌کارگیری واقعیت افزوده ،از جهان اطراف برای خرید، نوشتن ایمیل، ارتباط با دوستان و دیگر عادت‌های روزانه که در حال حاضر روی یک صفحه انجام می‌دهیم استفاده می‌کنیم.
واقعیت افزوده توجه ما را بر تمام مناظر و فضاها متمرکز می‌کند. این مناظر جدید درباره خود و چهره‌های ما نیست، بلکه درباره دوستان، همسایگان و جوامع ما است. درعین‌حال امید است AR بتواند به صورت دیجیتالی به ایجاد یک دنیای بیرونی بپردازد که بیان می‌کند که ما چه کسی هستیم، چه می‌خواهیم باشیم و می‌خواهیم بیشتر وقتمان را در چه نوع محیط‌هایی صرف کنیم.
