در دنیای امروز تکنولوژی تبدیل به بخش حیاتی از زندگی ما شده است. نگاه مردم نسبت به دانش و فراگیری علوم نیز متناسب با پیشرفت تکنولوژی تغییر کرده است. در این راستا، یکی از جدیدترین فناوری‌های درحال‌توسعه واقعیت افزوده (AR) است که می‌تواند در رایانه‌ها، تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند اعمال شود. AR توانایی پوشش تصاویر، متن، ویدئو و قطعات صوتی را در تصاویر و فضای موجود فراهم می‌کند.
فناوری AR در بازار آموزشی بدنبال توانایی‌اش در پر کردن شکاف‌ها و به دست آوردن یک رویکرد ملموس‌تر برای یادگیری فراگیر شده است. بدین ترتیب فعالیت‌های متمرکز دانش آموزان با استفاده از تجارب مجازی و دنیای واقعی افزایش می‌یابد. AR توانایی تغییر در آموزش را دارد تا تأثیری که رایانه و اینترنت در یادگیری دارند، کارآمدتر باشد.
تحقیقات انجام شده در این زمینه بر برنامه‌های کاربردی یادگیری AR متمرکز شده است. جستجوی ابتدایی برنامه‌های کاربردی K-12 برای ارائه یک سنتز ارزشمند بسیار گسترده بود. کلمات کلیدی شامل برنامه‌های یادگیری، علم یا STEM و واقعیت افزوده است. مجلاتی که با تمرکز در فناوری و آموزش‌وپرورش اهمیت AR را در محیط کلاس در نظر گرفتند، مورد بررسی قرار گرفتند. مراجع ذکر شده مفهوم AR را توضیح دادند و همچنین مطالعاتی را انجام دادند که AR را اجرا کردند. اکثر منابع این تجزیه‌وتحلیل در طی پنج سال گذشته منتشر شده است.
برنامه‌های آموزشی AR مبتنی بر توانایی و منافع یادگیرنده است. این روند اجازه می‌دهد تا افراد مسائل را به صورت تعاملی فرابگیرند. همچنین ساختارگرایی یادگیرندگان را به همکاری متقابل تشویق می‌کند . AR فرصتی را برای دانش آموزان جهت انجام این کار در محیط سنتی مدرسه و همچنین در آموزش از راه دور فراهم می‌کند.
Dunleavy و همکاران. بر این باورند که مشارکت یادگیرنده و همچنین هویت آنها به عنوان یادگیرنده با مشارکت در گروه‌ها و جوامع مشارکتی شکل می‌گیرد. ساختارگرایی همچنین نقش مربی را برای تبدیل شدن به تسهیلگر تغییر داده است، جایی که مسئولیت سازماندهی، تلفیق و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات محتوا در دست یادگیرنده است.
تئوری جریان توضیح می‌دهد که چگونه افرادی که در فعالیت‌های معنی‌دار مشغول به فعالیت هستند، بیشتر در این فعالیت‌ها متمرکز می‌شوند. Bressler و Bodzin تجربه بازی علمی در ارتباط با تجربه جریان را بررسی کردند. این مطالعه میانگین نمره امتحانی جریان را 82.4 درصد ارزیابی کرد که نشان می‌دهد که یادگیرنده در جریان بازی رمز و راز علمی که در گوشی‌های هوشمند انجام می‌شود جریان دارد. این نوع خاص از AR، محیط زندگی واقعی را به یادگیری در یک راه جدید و جذاب متصل می‌کند.
شیوه‌ی استفاده از AR کاملاً انعطاف‌پذیر است که برای آموزش‌وپرورش جذاب می‌باشد. فناوری AR می‌تواند از طریق انواع رسانه‌ها از جمله دسکتاپ، دستگاه‌های تلفن همراه و گوشی‌های هوشمند استفاده شود. این فناوری قابل حمل و سازگار با انواع سناریوها است. AR می‌تواند برای افزایش محتوا و آموزش در کلاس‌های سنتی مورد استفاده قرار گیرد و با سایر فناوری‌ها برای غلبه بر برنامه‌های فردی ترکیب شود.
در هر محیط آموزشی، اغلب محدودیت‌های موجود در منابع مختلف وجود دارد. این مشکل اغلب در کلاس‌های سنتی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به محدودیت‌های بودجه یا محدودیت‌های زمانی، ابزار برای آموزش دادن به زبان آموزان در سناریوهایی که به آنها اجازه می‌دهد تا با انجام کار یاد بگیرند، می‌تواند یک چالش باشد. دسکتاپ AR اجازه می‌دهد تا زبان آموزان تصاویر هر دو تصویر واقعی و کامپیوتری را ترکیب کنند.
Iordache و Pribeanu با استفاده از رومیزی AR که یک صفحه‌نمایش، عینک، هدفون و یک دستگاه اشاره‌گر را ترکیب کرده بود، اجازه می‌داد که آموزگاران در مورد یک شیء واقعی تحقیق کنند، تصاویر کامپیوتری می‌تواند این روند را نشان دهد، اما دستگاه اشاره‌گر به یادگیرندگان اجازه می‌دهد تا روند یادگیری خود را هدایت کنند.
